Η ένωση ενός ζευγαριού αποτελεί ένα ευχάριστο γεγονός και συνοδεύεται από τις ευχές των συγγενών και φίλων για μια ζωή ανέφελη. Δυστυχώς, όμως, για διάφορους λόγους, σε κάποιες περιπτώσεις αυτό ανατρέπεται. Η σχέση του ζευγαριού φθείρεται σταδιακά, η επικοινωνία φθίνει και τα προβλήματα αποκτούν μόνιμο χαρακτήρα. Οι ευτυχισμένες στιγμές γίνονται πλέον παρελθόν και μια πολύ δύσκολη περίοδος ακολουθεί, που στιγματίζει κάθε μέλος της οικογένειας.

Ο χωρισμός φαίνεται μονόδρομος. Και οι δύο βασανίζονται πολύ καιρό πριν από την τελική απόφαση. Αν μάλιστα υπάρχουν και παιδιά, είναι ακόμα πιο διστακτικοί, αναβάλλοντας την απόφαση μερικές φορές και για χρόνια. Το διαζύγιο αποτελεί ένα οδυνηρό γεγονός, συνήθως στρεσογόνο (είναι το δεύτερο στρεσογόνο γεγονός μετά την απώλεια συζύγου), που αφορά όλα τα μέλη της οικογένειας.

Οι γονείς κατακλύζονται από ποικίλα συναισθήματα. Μερικά από αυτά είναι η θλίψη εξαιτίας της αποχώρησης του ενός από τους δύο συζύγους και ο θυμός γι’ αυτό που συμβαίνει, στην περίπτωση που δεν είναι επιθυμητό. Επίσης, οι  ενοχές για την αποτυχία της σχέσης, το άγχος που προκαλεί το επικείμενο μέλλον, το αίσθημα της εγκατάλειψης και της απόρριψης.

Προτού ένα ζευγάρι πάρει την απόφαση για διαζύγιο, καλό είναι να διερευνήσει τους λόγους που οδήγησαν τον γάμο του σε κρίση και να σκεφτούν και να συζητήσουν  οι δύο σύντροφοι τις αμοιβαίες προσπάθειες που θα απαιτηθούν για να συνεχιστεί η σχέση τους.

Ο γάμος είναι ουσιαστικά ένα συμβόλαιο στο οποίο οι δύο σύζυγοι συμφωνούν σε κάποιες γενικές αρχές, προτάσσοντας το καλό της οικογένειας. Αυτό τηρείται στη δική τους οικογένεια; Ας εξετάσουν οι δύο σύντροφοι εάν έχουν κοινές προσδοκίες και στόχους.  Ας διερευνήσουν εάν υπάρχουν περιθώρια να αναβιώσουν χαρά με κοινά όνειρα και δραστηριότητες.

Οι άνθρωποι με το πέρασμα του χρόνου αλλάζουν σε σημαντικό βαθμό. Έρχονται συχνά στην επιφάνεια κάποιες ανάγκες που παλιότερα ήταν λιγότερο σημαντικές ή παρουσιάζονται νέες. Οι αλλαγές αυτές σημαίνουν ότι, για να είναι βιώσιμος ο γάμος, το ζευγάρι θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθεί τη σχέση του.

Αν κάποιος από τους δύο δημιούργησε εξωσυζυγική σχέση, βάλτε όσο μπορείτε στην άκρη τη δικαιολογημένη οργή που νιώθετε για την προδοσία και αναλογιστείτε τι συνέβη. Συχνά η εξωσυζυγική σχέση είναι απλώς η κορωνίδα της μακροχρόνιας κακής επικοινωνίας του ζευγαριού. Αν έχετε περιθώρια-και οι δυο- να βελτιώσετε την επικοινωνία σας, τότε έχετε και περιθώρια να σώσετε τον γάμο σας.

Όταν η κακή επικοινωνία στο ζευγάρι γίνεται καθεστώς, ο πατέρας και η μητέρα παύουν να ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στον γονεϊκό τους ρόλο. Αναπόφευκτα αναλώνονται στα καθαρά προσωπικά τους ζητήματα και παραμελούν άθελά τους τα παιδιά. Παράλληλα, η ψυχρή μεταξύ τους σχέση και η εριστικότητά τους δεν προσφέρουν στα παιδιά θετικό πρότυπο για τις μελλοντικές τους σχέσεις.

Δυστυχώς ο θυμός και η οργή του ενός γονιού προς τον άλλον εκφράζονται άμεσα ή έμμεσα και στα ίδια τα παιδιά, τον τελευταίο κρίκο της οικογένειας. Σε αυτή την περίπτωση, το διαζύγιο ίσως αποτελεί την καλύτερη λύση.

Επιπλέον, οι περιπτώσεις στις οποίες είναι οφθαλμοφανές ότι το διαζύγιο αποτελεί τη μοναδική λύση είναι οι γάμοι στους οποίους ασκείται κάποια μορφή βίας, είτε αυτή είναι λεκτική, είτε ψυχολογική ή σωματική. Όλα αυτά συνιστούν κακοποίηση, η οποία αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή του/της συζύγου που την υφίσταται, αλλά και των παιδιών που γίνονται μάρτυρες ή και θύματά της.

Τέλος, το διαζύγιο φαίνεται να προκρίνεται ως επιλογή στις περιπτώσεις όπου ο ένας γονιός συνιστά άμεση ή έμμεση απειλή για το παιδί για διάφορους σοβαρούς λόγους. Τους λογούς αυτούς  ο ίδιος ενδέχεται να μην αναγνωρίζει ή να μην  δέχεται να αντιμετωπίσει, όπως για παράδειγμα η χρήση τοξικών ουσιών ή ο αλκοολισμός.

Μπορεί τελικά να έχουμε έναν επιτυχημένο γάμο; Μερικές φορές ο γάμος είναι πιο πολύ σαν την σαντιγί της τούρτας. Πας να φας μια μπουκιά και η σαντιγί πασαλείβει τη μύτη σου. Το σημαντικό είναι να θυμάσαι ότι σε κάθε γάμο υπάρχουν δυσκολίες και προβλήματα. Αυτό που κάνει την τεράστια διαφορά είναι η διάθεση  του ζευγαριού να τα αναγνωρίσει και να βάλει καθένας προσωπική δουλειά, ενώ ταυτόχρονα συνεργάζονται, για να τα διαχειριστούν και να τα λύσουν.