«Μα δεν πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας;»
Ο έπαινος και η ενθάρρυνση στέλνουν δύο εντελώς διαφορετικά μηνύματα.
Ο έπαινος είναι μία ανταμοιβή που δίνεται μετά το αποτέλεσμα και προσφέρεται από ανθρώπους με κάποια εξουσία (γονείς ή δάσκαλοι).
Όταν οι γονείς επαινούν, εκείνο που λένε είναι ότι το παιδί τους αξίζει μόνον όταν κάνει αυτό που εκείνοι θέλουν.
Η έμφαση είναι στην ικανοποίηση των γονιών και στην εκπλήρωση των προσδοκιών τους.
Ο έπαινος κερδίζεται με επιτυχία. Κανείς δεν παίρνει έπαινο εάν δεν κερδίσει.
Αντίθετα η ενθάρρυνση μπορεί να δοθεί σε κάποιον – ακόμα κι αν δεν πετύχει- για την προσπάθεια, για την πρόοδο, ακόμη και για το ενδιαφέρον.
Η ενθάρρυνση αποδεικνύει την εκτίμησή μας στα προσόντα του παιδιού, στις δυνατότητές του. Δεν ανταμοίβει, αναγνωρίζει και παραδέχεται.
Η ενθάρρυνση είναι ένα δώρο που χορηγείται δωρεάν κι ο καθένας δικαιούται να το πάρει. Δίνει την αίσθηση στα παιδιά ότι αξίζουν, ότι τα αποδεχόμαστε όπως είναι. Τα οδηγεί, έτσι, στη δημιουργία θετικών προσδοκιών για τον ίδιο τους τον εαυτό.
