Τα παιδιά έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι τα συναισθήματά τους τυγχάνουν σεβασμού και αποδοχής.
1. Ακούστε τα αμίλητοι, με αμέριστη προσοχή.
2. Αναγνωρίστε τα συναισθήματά τους: «Μάλιστα…, κατάλαβα…, μμμ… ».
3. Δώστε όνομα στο συναίσθημα με μία λέξη, ένα επιφώνημα, μία έκφραση του προσώπου, ένα άγγιγμα και δείξτε ότι κατανοείτε: «Φαίνεσαι απογοητευμένος», «Ακούγεσαι σαν να …θες να τα παρατήσεις», «Καταλαβαίνω ότι είσαι στενοχωρημένος».
4. Δώστε του χρόνο ώστε να επεξεργαστεί το συναίσθημά του και να εκφράσει τη γνώμη του.
5. Συγκρατήστε την ανάγκη σας να του «διδάξετε» τι θα έπρεπε να είχε κάνει (θα έρθει η ώρα και για αυτό αργότερα).
Είναι σημαντικό να διαχωρίζετε το συναίσθημα από την πράξη ή τη συμπεριφορά ενός παιδιού.
Όλα ανεξαιρέτως τα συναισθήματα πρέπει να γίνονται αποδεκτά, έστω κι αν ορισμένες πράξεις ή συμπεριφορές μπορεί να μην είναι αποδεκτές.
«Βλέπω ότι έχεις θυμώσει πολύ με τον αδερφό σου. Καταλαβαίνω ότι νιώθεις αδικημένος».
